Idea coachingu narzędziowego zrodziła się z konstatacji, że ludzie dokonują zmian w swoim życiu przez działanie, a nie przez gadanie. Oczywiście, wiedza i refleksja jest potrzebna, ale bez użycia nowych umiejętności i bez odwagi zastosowania nowych zachowań – nie ma zmiany. Coaching narzędziowy jest aktywną formą pracy coacha z podwładnym lub podopiecznym, której istotą jest obserwacja człowieka w działaniu i trening nowych umiejętności, aby poszerzyć jego arsenał – adekwatnych do sytuacji, konkretnych zachowań i narzędzi, które potrafi realnie zastosować podczas osiągania pożądanych celów i dokonywania zmian w praktyce zawodowej lub osobistej. Podczas sesji coachingu narzędziowego może być niezbędna większa dyrektywność coacha oraz umiejętność dzielenia się swoją wiedzą i doświadczeniami. Taki rodzaj zaangażowania przyspiesza naukę i trening, a także mobilizuje do większej determinacji w zastosowaniu nowych, wypracowanych sposobów działania. Jest to szczególnie ważne dla szefów w roli coacha, którym zależy na efektach, skuteczności i wdrażaniu standardów jakościowych, a czas na coaching z podwładnymi mają ograniczony. Korzystanie z wiedzy i autorytetu mentora jest także niezbędne w coachingu menedżerskim, kiedy jego celem jest doraźne przygotowanie do nowego lub trudnego i ryzykownego wystąpienia wewnątrz firmy. Celem coachingu (także narzędziowego) jest zawsze pomoc, nauka, doskonalenie i przygotowanie do zmiany (bez oceniania!!!). Zaprzeczeniem najważniejszych wartości każdego coochingu jest ocenianie, krytykowanie lub zmuszanie do czegokolwiek, ale również wyższościowe pouczanie, bezproduktywne gadulstwo i marnowanie cennego czasu, który często można przeliczyć na wymierne pieniądze. Rozgraniczanie roli szefa-decydenta od roli coacha i mentora przedstawiam w oddzielnym artykule. Coaching narzędziowy jest dopełnieniem wiedzy i refleksji, ułatwia działanie i wdrożenie zmian – a to pozwala na trwałą zmianę postaw, ważnych dla pracownika i firmy. Jerzy Gut
