Czy znasz historię liderów sprzed 100 lat?
Zapoznaj się z losami zespołów, które w poprzednim wieku próbowały eksplorować najbardziej niedostępny kontynent świata. Antarktydę.
Poznaj 10 strategii Angażowania zespołu w zmieniających się warunkach.
HEROICZNA ERA WYPRAW ANTARKTYCZNYCH. LOSY NAJWIĘKSZYCH LIDERÓW IX WIEKU
Program ten skierowany jest do szefów, którzy chcą podnieść swoje umiejętności prowadzenia rozwoju podwładnych poprzez coaching.
- Pierwsze oficjalne lądowania na brzegu Antarktydy zostało dokonane przez Amerykanina Johna Davis’a w 1821
- To zapoczątkowało tzw. „Heroiczną erę odkryć antarktycznych” która trwała 1981-1922
- 31 lipca 1901 Robert Falcon Scott Anglik wyrusza na podbój Antarktydy
- Przywództwo Scotta miało być poddane próbie w nieznanych warunkach, a ich cierpienie i heroizm nadało ton erze podbojów Antarktydy. Okręt dotarł do zatoki McMurdo, gdzie przezimował skuty pakiem lodowym, naukowcy zaczęli prowadzić badania naukowe i meteorologiczne, okazy geologiczne. Drużyna Scotta składała się z Edwarda Wilsona i Ernesta Shackletona. W czasie wyprawy dochodzi do konfliktu wartości pomiędzy młodszym Ernestem a Robertem Scott’em.
- W sierpniu 1907 Shackelton powraca na Antarktydę na okręcie Nemrod. Trudne warunki zmuszają go do zimowania w Zatoce Mc.Murdo. Razem z załogą 15 osobową zimują w chacie o wymiarach 6x9m. Shackelton uczy się jak ważne jest zaangażowanie i wzajemne wsparcie w zespole.
Zespół atakuje biegun południowy 29 października 1908. W składzie jest Frank Wild jeden z późniejszych liderów wypraw Ernesta Shackeltona.
Wyprawa dociera na płaskowyż. Średnia wysokość płaskowyżu to 2100m n.p.m. Panuje tam bardzo niskie ciśnienie wynikające z ruchu obrotowego Ziemi. W takich warunkach nie tylko trudniejszy jest wysiłek fizyczny ale też trudniej jest myśleć. Shackelton zawraca po 1100 km marszu będąc zaledwie 150 km od bieguna. Wie, że gdyby szli dalej zginęliby z głodu w drodze powrotnej.
- W tym czasie na scenie wypraw polarnych pojawia się kolejny odkrywca – Norweg Roald Amundsen. Przygotowywał się 12 lat do tego by zostać polarnym eksplorerem. W 1909 Amundsen kupuje okręt i zabiera załogę na wyprawę polarną aby zdobyć biegun północny. Uprzedza go jednak Amerykanin Robert Peary.
- Kiedy Scott ogłasza oficjalnie przygotowanie do kolejnej ekspedycji na biegun południowy Amundsen postanawia zmienić swój pierwotny cel wyprawy i skierować się na Antarktydę. Decyzję tą utrzymywał w wielkiej tajemnicy. Ani opinia publiczna ani Scott nie wiedzieli że dojdzie do wielkiego wyścigu
- Amundsen dociera do lodowca szelfowego Rossa w styczniu 1911 i zaczyna rozmieszczać zapasy przygotowując się do zdobycia bieguna w czasie antarktycznego lata (listopad-luty).
- 20 października 1911 wyrusza Amundsen: Amundsen wraz z mistrzem narciarskim, człowiekiem złotą-rączką, i 2 ekspetami od psich zaprzęgów. Norwegowie w odróżnieniu od Anglików byli świetnymi narciarzami i nienawidzili zaprzęgania się do san woląc pozostawić ciągnięcie sań psom.
- 12 dni później 1911 wyrusza drużyna Scotta.
- Amundsen przemieszcza się z prawie dwukrotna prędkością niż Scott i dociera do bieguna 15 grudnia 1911 miesiąc przed przybyciem Scotta. Po dwóch miesiącach pokonali 800 mil z zatoki wielorybiej. Amundsen napisał krótko: „Bogu niech będą dzięki”.
- Scott jest drugi na biegunie 17 stycznia 1912, po 2,5 miesiącach katorżniczej pracy, pisze: „Wielki Boże, co za okropne miejsce i wystarczająco przerażające dla nas że pracowaliśmy aby dotrzeć tu i nie dostać nagrody, teraz zastanawiam się czy stać nas na desperackie zmagania i powrót do domu”. Jednym z głównych problemów Scott’a w drodze powrotnej było psychiczne obciążenie, że są drudzy.
- Na początku marca Scott traci nadzieję. Temperatury zaczynają spadać ponizej -40 st. C. Zamarzają na Antarktydzie.
- W 1913 roku Ernest Shackelton ogłasza plan wyprawy Trawersu Antarktydy.
Tu zaczyna się nasza historia, którą eksplorujemy 3 lutego 2017 roku na warsztacie Szef w obliczu ekstremalnych zmian.
Zapraszam Robert Zych